Victoria Falls - einde tour - RAMP

Hallo!!! (ze spreken hier in Zimbabwe zoveel talen, geen idee wat hallo hier is..)

Nou, m'n reis zit erop :(. Ik heb nog een paar dagen hier bij de Vic Falls en dan vertrek ik 2 oktober via Johannesburg in ZA naar NL, waar ik 3 oktober aankom.

Gister was echt rampzalig, geen leuke dag om de tour mee te eindigen.. De avond ervoor was onze officiele laatste avond van de reis en natuurlijk werd ik gisterochtend wakker in de tent met een ENORME kater. Ik heb tot 3 uur s middags voor me uit zitten staren op een stoel op t terras aan de Zambezi-rivier, dat was aan de Zambia-kant van de Victoria Falls (de Falls liggen precies in 2 landen).

Onze gidsen (Arno en Johan) wilden al eerder met de truck naar Zimbabwe, maar Cleann en ik zouden 's middags gaan "micro-lighten" (leg ik later uit), dus wij zouden in Zambia blijven en later naar Zimbabwe komen. Al onze spullen hadden we in de truck gelaten en we zouden Arno en Johan 's avonds weer zien.

Toen begon t: de company van t micro-lighten was vergeten ons om half 4 op te halen. Dus uiteindelijk vertrokken we pas om 4 uur. Micro-lighten houdt in dat je met een soort hang-glider met motortje vliegt (natuurlijk met piloot, ileana..) en wel over de vic falls, de gorges (kloven) en t park met wilde dieren. Ik voelde me echt slecht, dus ik ga t morgen pas doen, t schijnt namelijk best wel een adrenaline rush te geven.. We moesten lang wachten tot Cleann aan de beurt was en toen ze weer terug was zou ze een cd met foto's krijgen, alleen de stroom deed t niet, dus konden ze de cd niet branden. Wij besloten nog even te wachten in de hoop dat de stroom weer terugkwam. Helaas... geen cd voor Cleann. Vervolgens wilden we vertrekken, maar toen moesten we nog 20 min wachten op andere mensen die ook met onze taxi meegingen. Ach ja, t is Afrika, dus je went aan dat wachten.

We moesten de grens over, dus langs de douane, eerst in Zambia, dan in Zimbabwe. Ik had een visum nodig, dus moest ik weer talloze formulieren invullen. De beambte die mij aan t helpen was liep plotseling weg en kwam niet meer terug.. Stond ik daar.. Ondertussen kwamen er allemaal mensen t kantoor binnenstromen. Valt plotseling de stroom en dus t licht uit. Ik had een zaklamp bij me, dus ik dacht dat we wel verder konden, vooral omdat ze geen computers gebruiken, alleen maar talloze formulieren en stempels, maar nee.. we moesten wachten tot de electriciteit weer terugkwam. Volgens mij omdat ze je gezicht goed moeten kunnen identificeren. Maar ja, voor t zelfde geld komt de stroom niet terug.. Stond ik daar dus in t donker te wachten, terwijl er steeds meer mensen binnenstromen en die gaan natuurlijk niet allemaal netjes op hun beurt wachten, ze proberen allemaal voor te dringen door flink te duwen en t was al zo warm!! En er werd niet eens gewerkt.. En ik stond voor de verkeerde balie want die man was nog steeds niet terug. Na ongeveer een half uur (!!) ging t licht eindelijk weer aan en toen begonnen al die mensen keihard te duwen om zo snel mogelijk geholpen te worden. En ik stond vooraan bij die balie en werd hard tegen de balie aangeduwd. Ik riep de hele tijd dat ze moesten kappen met duwen, maar ja.. dat helpt echt niet. Toen kwam de beambte eindelijk weer terug. Omdat iedereen om mij heen al een visum had en ik niet, werden zij eerst geholpen (grrr... op zulke momenten kan je dat nummertjes trekken in NL plotseling zoooo waarderen) en dat betekende dat ik daar stond met m'n paspoort terwijl ik nog steeds geplet werd. Gelukkig nam ze m'n paspoort toen aan en vroeg of ik een visum had (??? duh... ze had me daarvoor al die formulieren laten invullen voor de aanvraag). Nee, zeg ik dus. Oke, das dan 30 US dollars. Ik had alleen een 100 dollar biljet. Dus nam ze die aan en ging ze vervolgens weer al die andere mensen om me heen helpen. Toen verloor ik al m'n geduld en begon te schreeuwen dat ik nu toch echt meteen geholpen wilde worden, omdat ik er anders niet eens levend uit zou komen. Jaja zei ze, je krijgt je wisselgeld heus wel. Gelukkig kwam de taxichauffeur me helpen en kon ik terug naar de auto, EINDELIJK!!!

We werden afgezet bij de lodge waar we Arno en Johan zouden zien, vervolgens zouden we onze spullen uit de truck halen en gezellig nog samen eten, ook al was de tour officieel over. Cleann zou de volgende ochtend met hen vertrekken naar Johannesburg en ik zou blijven. Wij naar de bar in de logde waar we normaal Johan en Arno altijd konden vinden, maar nee... Wij rondvragen, niemand kende ze (??? dat was voor t eerst). Wij checken of we wel goed zaten, ja, klopte.. Dus dan maar vragen aan de barman. Ja, ze waren hier geweest, maar ze waren vertrokken met de truck. Wij lachen, haha, grappig, maar waar zijn ze nu. Ja, in Botswana, onderweg naar Zuid-AFrika. Heel grappig, NOT.. Dus wij uitleggen dat al onze spullen nog in de truck liggen en dat Cleann met hen meemoet enzo. Nee, ze waren toch echt vertrokken. Wij dachten dat we in de zeik genomen werden door Arno en Johan en dat ze ergens achter een boom stonden te lachen, dus we probeerden een beetje lacherig te doen. Maar die barman bleef beweren dat ze echt weg waren en dat ze geen spullen voor ons hadden achtergelaten. STRESSSSS!!!!
Na nog eens 20 min ofzo kwam er een gids van een andere truck en die legde uit dat ze inderdaad voor een noodgeval hals over kop moesten vertrekken s middags (bevel van t hoofdkantoor), maar dat ze onze spullen in een kamer hadden gelegd. Alleen wat er in de kluis zat in de truck hadden ze er niet uit kunnen halen, want ik had de sleutel.. En in die kluis zit.. jawel... mijn geld en mijn vliegticket!! Gelukkig had ik m'n paspoort, m'n visa-card en nog wat dollars 's ochtends eruitgehaald en meegenomen..
Cleann kon de volgende ochtend met die andere truck mee, maar moest alleen wel ruim 100 dollar betalen plotseling.
Flink chagrijnig gingen we eten, man, wat een dag..

Gelukkig lagen al onze spullen in de kamer en ik krijg op 1 of andere manier m'n vliegticket opgestuurd voor ik hier vertrek. Anders heeft NOMAD tours een heel groot probleem, haha. Lekker geslapen vannacht, vanmorgen Cleann uitgezwaaid en nu lekker aan t genieten hier. Vandaag niks doen, ff naar stadje lopen. Morgen micro-lighten over de Falls en donderdag ga ik lopen naar de Vic Falls. Verder zie ik nog wel.

Ik schrijf later nog wel meer over wat we gedaan hebben sinds Malawi. De rest van de tour was allemaal wel perfekt georganiseerd en heel ontspannen :)

Doeg!!