INTERNET !!!

Endelijk internet!

Whoehaaaaaaa!!! Ik ben online!! Had t eigenlijk niet meer verwacht, maar het is dan uiteindelijk toch gelukt om internet via mijn telefoon te krijgen. Ik heb een NL huisgenootje hier in de guesthouse, Caroline en zij is net wat handiger met computers dan ik en zij kon op haar werkplek wel internetten. Zij heeft mijn laptop meegenomen en toen kon de nog ontbrekende software (de software die ik bij m’n kabel had gekregen bleek niet helemaal te werken) gedownload worden. En nu ben ik dus online! Dat wil zeggen, als het netwerk t doet natuurlijk. Maar meestal wel. En t is zeker geen snelle verbinding en ik betaal per MB, maar het werkt. Ik zal dus goed leren om offline dingen te typen en ze dan vervolgens pas te versturen als ik online ben. Ik ga ook proberen om de foto erbij te zetten die Caroline heeft gemaakt toen t was gelukt om verbinding te maken :). Nou, kijk ik blij of niet?

Laat ik dan maar gelijk van de gelegenheid gebruik maken om nog wat meer te beschrijven over t dagelijks leven hier in Malawi.
Mzuzu behoort tot de 3 grote steden in Malawi, waarvan Lilongwe en Blantyre de grootste zijn. Mzuzu-stad bestaat uit een aantal asfaltwegen die elkaar kruisen. Er zijn een paar belangrijke herkenningspunten: de Peoples (grote supermarkt), the banks (drie banken naast elkaar) en de markt, waar je van alles kan krijgen.

Als ik “in town” ga, dan begin ik met te bedenken welke kleren ik aan zal doen. Hier in de stad kan ik eigenlijk nog wel broeken dragen en ook rokken tot boven de knie. Buiten de stad is dat eigenlijk not done. Dan word je aangestaard en uitgegiecheld. De temperatuur is hier trouwens prima. Mzuzu ligt hoog en daardoor voelt t overdag aan als een lekkere zomerdag in NL met een verkoelend briesje.
Vervolgens loop ik in ongeveer 10 minuten over de dirt roads van t universiteitsterrein naar de main gate. Onderweg kom ik allerlei Malawiaanse studenten tegen die me vrolijk groeten met “hallo madam, how are you?”. Meestal erg leuk, maar als je dat 25 keer moet beantwoorden in 10 min ben je t ook wel een beetje zat. Als je dan bij de plek van de shared taxi’s aankomt, hoef je meestal niet lang te wachten. Er staan vaak wat auto’s met al 1 of 2 mensen erin te wachten en de chauffeur vraagt meteen of ik “to town” wil. De shared taxi’s zijn gewone auto’s, volgens mij ook niet officieel als taxi geregistreerd. Natuurlijk vertrekken we pas als er minstens 5 personen in de taxi zitten, maar dat gaat snel. Voor 50 kwacha ( 25 eurocent) word je dan bij de markt afgeleverd. In de auto zit ik vaak naast nieuwsgierige mensen die graag willen weten waar ik vandaan kom, hoe lang ik in Malawi ben en wat ik precies doe. Als ik in n vrolijke bui ben, worden t vaak echt leuke gesprekken. Maar soms ben ik gewoon moe en heb ik geen zin in n praatje.

Vervolgens loop ik de markt op. Een wirwar van smalle straatjes van zand/stof tussen allerlei stalletjes door. Je kan er echt alles vinden: kleding (meestal tweedehands), mobiele telefoons incl opladers in alle soorten en maten, stalletjes waar ze plastic zakken verkopen (ja, die krijg je hier niet zomaar), tweedehands schoenen, meubilair (soms zie je een familie langskomen met complete roze bankstellen en fauteuils op hun hoofd), electra (radio’s waar keiharde muziek uitkomt) en natuurlijk de groente-, fruit- en vismarkt. Hier in Mzuzu kan je eigenlijk de meeste groenten wel krijgen, in tegenstelling tot de meer afgelegen gebieden. Op de markt word ik ook aangesproken door alle verkopers met “yes madam, have a look!” Maar als ik dan doorloop word ik ook wel met rust gelaten. Laatst liep ik ook weer rond met m’n rugzak op en toen zei iemand “hey, madam, your backpack is open, you should close it!”. Ze zorgen hier eigenlijk met z’n allen wel een beetje voor ons, Mzungu’s (blanken). Kleine kindjes kruipen snel achter de rok van moeders of ze beginnen heel hard Mzungu!! te roepen. Je moet goed opletten waar je loopt, want er zitten soms best wat kuilen in die zandpaden of er ligt een diepe plas afvalwater.

Via de markt kom ik dan in de winkelstraat terecht. M’n favoriete winkel is de PEP, een Zuid-Afrikaanse (alles wat hier wat luxer is komt uit ZA) winkel, vergelijkbaar met onze Zeeman. En die is wel handig als je een huis in te richten hebt (in mijn geval nu dan een guesthouse) met t salaris van 200 euro per maand. Vervolgens loop ik dan langs wat andere winkeltjes waar ze echt van alles verkopen, van doeken, tot radio’s, stopcontacten, kaarsen, borden en ga zo maar door. Onderweg wel opletten, want er is niet echt een stoep. Als je gemakkelijk wil lopen, loop je over de asfaltweg, maar dan moet je wel opletten, want daar rijden ook auto’s (links) en fietsers! Wil je veilig lopen, dan loop je naast de weg, maar moet je de diepe kuilen (soms wel 1m diep), geparkeerde auto’s, stalletjes en andere mensen ontwijken. Dit zijn vaak momenten dat ik echt even geniet van Malawi.

Meestal loop ik zo rustig door naar de Peoples om eens lekker boodschapjes te doen. In principe moet iedereen z’n rugzak aan t begin inleveren, maar Mzungu’s vertrouwen ze meestal voldoende, dus mag ik m omhouden. Als je geluk hebt, is er een mandje over. Dan begin ik bij de broodafdeling. Ze hebben lekker versgebakken brood. Meestal wit, maar vandaag heeft Caroline een bruinbrood weten te bemachtigen! Alleen staan er helaas meestal rijen mensen te wachten voor de snijmachine. En als je denkt dat jij de volgende bent, dan blijkt de persoon voor je 10 broden gesneden te willen hebben. Ja, grote families… Als ik m’n brood dan heb bemachtigd haal ik wat ik verder nog nodig heb. Yoghurt hebben ze daar niet, die moet ik bij n klein winkeltje halen. Heel soms hebben ze er een klein en veel te duur stukje kaas. Maar best lekker! M’n muesli voor ontbijt heb ik in Lilongwe gehaald, want dat hebben ze hier niet. Helaas 5 euro voor 1 kg, maar ik geniet er wel heel erg van. Bij de kassa moet je goed opletten, want mensen proberen nog wel eens voor te dringen. Maar als je er wat van zegt, bieden ze wel meteen hun excuses aan.

Dan loop ik de Peoples weer uit en word ik overstelpt door mensen die hun fruit proberen te verkopen. Appels, mango’s en bananen. Veel lekkerder en goedkoper dan in de Peoples. Afdingen doen ze niet aan, gewoon een vaste prijs. Wel makkelijk eigenlijk. En ze doen niet echt aan aparte Mzungu-prijzen.
Meestal word ik dan ook nog wel aangesproken door een flink dronken gast, die wat van me wil, maar daar weet ik wel aan te ontkomen.

Om geld te besparen loop ik t zelfde stuk weer terug naar de markt, minuutje of 20. Daar begint t zelfde ritueel van in de taxi stappen en wachten tot ie vol zit.

Nou hebben jullie een klein beetje een beeld van hoe t is om in Mzuzu te leven. Dit is natuurlijk de grote stad en op t platteland is t echt wel anders. Ik geniet er nog even van dat ik hier t meeste gewoon kan kopen. Alleen zijn alle luxeprodukten ook gelijk wel erg duur.

Morgen reis ik af naar Lilongwe, waar ik maandag een gesprek met VSO heb. Eerst om 6 uur naar t busstation, dan 6 uur reizen met de bus, maar dan zit je ook in n echte stad, waar je bijna alles wel kan kopen. In de grote stad ga ik op zoek naar dingen die ik hier niet heb kunnen vinden. Ik wil aardappelschilmesjes, een dunschiller (want ik hou nu echt niks over van de aardappelen), nieuwe muesli, kaas, een afwasborstel en wie weet.. een kaasschaaf (zou heel mooi zijn, maar ik denk dat dat toch echt te ver gaat). Bij VSO kan ik dan gelijk m’n paspoort ophalen waar nu eindelijk m’n werkvisum ook in zit, als het goed is.

Dit was dan t hoofdstuk “shoppen in Malawi”. Volgende keer vast een ander onderwerp.

Nu ik thuis internet heb, kan ik wat makkelijker emails beantwoorden enzo, dus kom maar op!!

Voor wie denkt “goh, ik zou Marieke best een lange brief of een leuk kaartje willen sturen of misschien zelfs wel een kaasschaaf willen geven of bv m&m’s met pinda’s of kruidnoten/marsepein (jaaaa!!!) in t kader van de naderende Sinterklaas” zal ik nu even t adres van VSO geven. Later volgt wel t adres van t ziekenhuis waar ik ga werken, maar daar zit ik voorlopig nog niet, dus dan kan je t beter naar t VSO-kantoor sturen. Zij zorgen dan dat t bij mij terecht komt.

VSO Malawi Programme Office
To Marieke van den Broeke, volunteer in Mzuzu
Private Bag B 300, Capital City
Lilongwe 3
Malawi

Als je op de doos wat leuzen zet van “God is great” of “Jesus loves all”, dan gaan ze postbodes over t algemeen wat harder werken :).

Wederom bedankt voor hartverwarmende berichten en zeker ook de nog steeds binnenkomende donaties. Ik kan helaas niet meer iedereen persoonlijk bedanken, maar ik waardeer het enorm!!

Liefs Marieke