Bijna vakantie!!

Kunyumba uli??

= hoe is t met je huis? Dit hoor je te vragen nadat je gevraagd hebt hoe t met iemand zelf gaat.

Even een laatste bericht voor mijn radiostilte van een paar weken. Mark komt a.s. vrijdag aan en dan gaan we heerlijk samen reizen door Malawi. We beginnen met een paar dagen hier in Ntcheu. Daarna vertrekken we eerst naar t noorden van Malawi om vervolgens via Ntcheu in centraal en daarna zuidelijk Malawi terecht te komen (voor de kenners: Luwawa, Livingstonia, Nkhata Bay, Liwonde, Zomba, Cape Mc Clear). Later krijgen jullie wel een keer de verhalen.

Ik ben druk bezig geweest in t ziekenhuis. Afgelopen week op de maternity (verloskunde) rondgekeken. Een bijzondere afdeling, omdat de nurses/midwives (vroedvrouwen) naar eigen zeggen zelf alle beslissingen nemen en niet de clinicians. En daar zijn de nurses heel trots op. Tsja… dat moet in mijn ogen en de ogen van de DHO dus veranderen. Maar daar krijg ik nog een harde dobber aan, aangezien de nurse in charge de afdeling al jaren runt. De nurses bepalen wie en wanneer voor keizersnede gaat en de clinician hoeft alleen maar op de OK te wachten tot de patient komt.
Ze zijn wel heel goed hoor, de nurses, maar t is natuurlijk niet helemaal hoe t hoort.
Bovendien worden er fouten gemaakt, grote fouten, waardoor vrouwen soms zelfs overlijden. Eigenlijk omdat er geen goeie clinician rondloopt. Mooie taak voor mij dus.

Verder ben ik geschrokken van t kennisniveau van de clinicians (clinical officers en medical assistants) die visite lopen bij de zwangeren, bij de vrouwen na een keizersnee en bij de pasgeboren / te vroeg geboren baby’tjes. Ik heb een aantal keer de visite meegelopen en eigenlijk hebben ze geen idee wat ze doen. Een van hen wilde een zwangere voor echo sturen, omdat hij de ligging van t kind wel wilde weten. Toen ik voorstelde om dat met lichamelijk onderzoek vast te stellen keek hij me beteuterd aan en zei hij dat hij niet wist hoe dat moest… (basiskennis!!). Een andere clinical officer werd door de verpleegkundige gevraagd om een 1 dag oud kindje te beoordelen omdat hij niet goed dronk en aan de zuurstof lag. Ik zou hem helpen. Toen bleek dat hij geen horloge had om de pols en de ademhaling te tellen. Ik gaf hem die van mij en vervolgens bleek dat hij eigenlijk niet wist hoe hij het moest doen.
Daarna bleek dat hij geen stethoscoop had, want ja, t ziekenhuis heeft die nog niet geleverd… Toen ik hem vertelde dat ik zelf mijn stethoscoop had gekocht, vond hij dat maar raar, want dat hoort t ziekenhuis voor je te doen. Ik moet zeggen dat dat echt de cultuur is hier: je handje ophouden en wachten tot je krijgt wat je nodig hebt. Ik heb hem gezegd dat hij echt snel een stethoscoop moet hebben. Je vraagt je je dan echt af hoe zo’n jongen al die jaren (!!) patiënten heeft gezien.. Het kindje bleek iets koorts te hebben en een versnelde ademhaling. T Leek mij wel verstandig om een lumbaalpunctie (ruggenprik) te doen en bloed af te nemen voor een full blood count. Dan moet je t natuurlijk ook zelf doen. En die clinical officer moest t leren, dus ik doen alsof ik dit al jaren doe (in NL heb ik t nog nooit bij een pasgeboren kindje gedaan), heeeel ervaren… Maar het is dan wel mooi om te zien dat het hem niet lukt (ondanks goeie begeleiding) en mij daarna gelukkig wel. Oef… :-)
Ik loop trouwens met steeds meer spullen op zak, zoals een thermometer, een meetlint en natuurlijk m’n gebruikelijke stethoscoop en schaar. De meeste spullen horen wel op de afdeling te zijn, maar ontbreken meestal of ze zijn kapot.. Ik heb laatst een mooie glucosemeter opgestuurd gekregen waar ik enorm blij mee ben, aangezien de 4 glucosemeters die in het ziekenhuis horen te zijn, meestal foetsie zijn… Ik heb de meter dus de hele tijd op zak!

Wat betreft de medische spullen die ik heb ingezameld met behulp van al jullie donaties: de dozen staan nog in Nederland, klaar om verzonden te worden. Maar ik ben bang dat als ik de spullen nu laat komen, dat ze op de verkeerde plekken in het ziekenhuis terecht komen en niet optimaal benut worden. Dus wil ik nog even wachten tot ik precies heb ontdekt wie ik verantwoordelijk kan stellen voor het beheer en onderhoud van de spullen. Maar dat ze hier nodig zijn is wel duidelijk! Ik kan zelf niet wachten tot ik eindelijk ook weer bloeddrukmeters, saturatiemeters en urinestickjes heb..

Verder ben ik bezig met een fondsaanvraag aan VSO. Ik wil een simpele medische bibliotheek oprichten in het ziekenhuis. Op dit moment staan er wat medische boeken in een kantoortje waar ik samen met de DMO en de VSO kinderarts zit. Bijna niemand maakt er gebruik van en natuurlijk missen er een paar mooie boeken. Er is geen internet en er staan geen computers voor algemeen gebruik. De clinicians weten vaak vrij weinig over bepaalde dingen en gebruiken dan als excuus dat ze het nergens kunnen opzoeken.

T ziekenhuis wil 2 kamers ombouwen tot een kleine ruimte, waar we dan boeken en tijdschriften neerzetten, tafels om te studeren, 2 computers met internet en een printer (puur voor medische doeleinden) en een beamer voor presentaties. De kamer kan dan ook gebruikt worden voor klinische besprekingen, presentaties, vergaderingen en trainingen voor alle studenten. Ben erg enthousiast, niet alleen ik, maar ook de DMO. Alleen.. de fondsaanvraag moet voor t eind van deze maand af en ik ga vanaf woensdag naar Lilongwe en dan blijf ik daar om Mark op te halen. Mijn vakantie eindigt pas in maart. Ik moet dus voor woensdag de fondsaanvraag afhebben.. slik.. DRUK!!

Dit weekend hebben we besteed aan t verder gezellig maken van ons huis. Met allemaal leuke Hollandse spulletjes en nog wat kerstlichtjes hebben we t verder aangekleed. Ik had nog geen plek om mijn handdoek na t douchen op te hangen. Nu hangt er een mooie stok (gewoon zo uit de natuur) in de gang aan de plafond-balken waar de handdoek prachtig overheen kan. Gisteravond eerst lekker pannenkoeken gegeten en daarna met Mirjam een enge film gekeken (28 weeks) en daardoor veel te laat gaan slapen. Natuurlijk hoorden we ’s avonds allemaal enge geluiden buiten en zagen we telkens enge gezichten voor t raam.Vanmorgen na een veel te korte nacht naar de katholieke kerkdienst geweest. In chichewa. We vonden t een beetje tegenvallen, aangezien het een supermoderne kerk is, waarschijnlijk neergezet door nonnen uit de UK. Het koor was prachtig, maar voor de rest vonden we het nogal formeel en niet echt Afrikaans. Volgende week gaan we (ja, dan weet je t alvast, Mark) naar de CCAP kerkdienst. In t Engels! Ja, ik ben goed aan t integreren, he?

Ik wil iedereen nogmaals heel hartelijk danken voor alle mooie bijdragen. Op mijn laptop kom ik nog steeds nieuwe muziek tegen, de films vallen goed in de smaak, maar ook de inhoud van alle pakketjes wordt gretig genuttigd. Malawianen blijken gek op stroopwafels. Drop vinden ze maar smerig..haha!

Nou, mensen, geen zorgen om mij, ik vermaak me prima. Ik vind t wel heel leuk om ook te horen hoe het met jullie gaat. Ik probeer mailtjes altijd te beantwoorden. Alleen de komende weken heb ik even andere prioriteiten (Mark, Mark en nog eens Mark :-)). Maar dat zullen jullie vast wel begrijpen. Ik doe er nog wel wat foto’s van t huis zoals t nu is bij.

Tionana (see you)!!

Liefs Marieke