Medische spullen voor t ziekenhuis en t schooltje

Voor ik begin wil ik even wat kwijt: ik krijg allemaal opmerkingen over de prachtige OK in mijn ziekenhuis. Maar letterlijk: schijn bedriegt! De foto is op een zaterdag genomen en dan wordt ie helemaal van top tot teen schoongeboend. En door de flits willen tegeltjes wel glimmen. Maar je ziet niet alle barsten en vlekken die er zeker wel zijn. Een emmer op wieltjes, waarvan de wieltjes gebroken zijn en niet rollen. Een defibrillator die het natuurlijk niet doet. Een gammele OK-tafel, een lege kast voor hechtmateriaal en ga zo maar door. Ik heb niet te klagen, het is zeker een mooie grote ruimte, maar niet zo mooi als op de foto lijkt. Wie dit niet gelooft nodig ik van harte uit om het zelf te komen beoordelen :-).
Afgelopen woensdag moest ik met grote spoed een keizersnee doen bij een vrouw, 7 maanden zwanger, die heftig aan het bloeden was. Er was ook foetale nood. Ik rende naar de OK en de verpleging van de afdeling maakte heel snel de patient gereed. Eenmaal op de OK ontdekte ik dat de anesthesie clinical officer niet aanwezig was (gewoon overdag). Ik wist haar te bereiken via de telefoon, maar ze zei dat ze patiënten op de poli aan t zien was, dus ik moest haar collega maar vragen. Na 3 mislukte belpogingen kreeg ik hem aan de lijn. Hij was echter ver, ver weg van het ziekenhuis (tijdens werktijd!). Weer opnieuw de eerste clinical officer gevraagd of ze wilde komen. Veel gezucht en gesteun, maar ze kwam eraan. Ondertussen moest ik t mannetje van de OK duidelijk maken dat er echt grote spoed was, dus dat ie alles heel snel moest klaarzetten. Ik ben m dus maar gaan helpen. Toen ik uiteindelijk m’n handen en armen schoongescrubt had, bleek er niemand te zijn om mij te assisteren/instrumenteren. Zucht.. de scrubnurse was naar de bank gegaan. Tsja, toen moest er iemand van de afdeling komen om te helpen. Weer wachten. Ik denk dat we zo’n 20 min verloren hebben. Ik heb flink geploetert om t kindje uit de baarmoeder te krijgen (placenta zat ervoor, was ook de oorzaak van de bloeding) en toen bleek het al overleden. T Kindje bleek ook nog veel te klein om levensvatbaar te zijn, dus als ik eerder had kunnen opereren had het waarschijnlijk ook niet meer geleefd. Maar het blijft erg frustrerend, dit soort dingen. De moeder doet t goed, gelukkig.

Even een update over de 2 projecten hier in Ntcheu waarvoor ik mij samen met Mirjam aan het inzetten ben en waarvoor heel veel van jullie mooie donaties gedaan hebben.

Het is gelukt om alle medische spullen van t vliegveld in Lilongwe nog dezelfde dag mee te krijgen (wel hele dag bezig geweest) en ik ben ze nu aan t uitdelen in t ziekenhuis op de verschillende afdelingen. Ik probeer t wel op een dusdanige manier te doen dat telkens iemand per afdeling verantwoordelijk is voor de spullen. Ik ga ook maandelijks controleren of de spullen er nog zijn en dat ze ook werken.

Aan de verloskunde heb ik de meeste spullen gegeven (ook omdat ik daar meestal ben). Ze hebben gekregen: 3 doppler-apparaten om de foetale hartslag te controleren (nu wordt dat nog met die ouderwetse foetoscopen gedaan, zo’n lange toeter die je op de buik zet, werkt wel, maar is niet echt praktisch of accuraat), een bloeddrukmeter, een stethoscoop, een glucosemeter met strips, urinepotjes met stickjes, thermometers, handschoenen, een speciale speen met ingebouwde thermometer voor de baby’tjes, beademingsballonnen voor pasgeborenen en nog heeeeel veel andere spullen. Ze waren er echt zo ontzettend blij mee. En bijna alle dingen zijn al in gebruik. Ik zal wat foto’s op de site zetten om te laten zien hoe dankbaar de mensen zijn.

Ook de male en female ward, de polikliniek en de under five kliniek (poli voor kleine kindertjes) hebben mooie spullen gekregen, zoals glucosemeters, bloeddrukmeters, thermometers, stethoscopen, een saturatiemeter, een otoscoop (om in oren te kijken), urinepotjes, urinestickjes en ga zo maar door. Was allemaal hard nodig, want ik hoorde bij elke overdracht dat deze dingen niet aanwezig waren of kapot waren. De OK heeft nieuwe instrumenten gekregen om te opereren (ben ik zelf natuurlijk ook heel erg blij mee), steriele handschoenen en nog wat andere dingen.

De eerste hulp heeft deltacast (modern gips) met kerstopdruk gekregen voor de kids (vinden ze t hele jaar door prachtig), splints en nog veel meer.

Het ziekenhuis heeft mij en alle gulle gevers in NL officieel bedankt. Ook stichting Medic in Apeldoorn, die het grootste deel van alle medische spullen heeft geleverd wordt in het bijzonder bedankt. Iedereen stond te glimmen bij het zien van al deze broodnodige spullen.
Ik wil bij deze natuurlijk ook iedereen in NL die hieraan heeft bijgedragen heel hartelijk danken.

Nu ga ik nog druk op zoek naar een echo-apparaat, aangezien het apparaat wat wij hadden gesneuveld is. De overheid geeft ons geen nieuwe, want er is geen geld voor. En wij zitten verschrikkelijk onthand, omdat een echo-apparaat toch eigenlijk wel een basisbehoefte is in een ziekenhuis. We kunnen nu niet eens bevestigen dat er een tweelingzwangerschap is of dat het kindje in de buik is overleden. Dat maakt een beleid maken soms extreem lastig. Als iemand ideeën heeft voor een tweedehands echo-apparaat hoor ik t graag.

Zondag zijn Mirjam en ik nog weer even op bezoek geweest in Thobola Village. Ik zal eens een overzicht geven van wat we daar tot nu toe al bereikt hebben. Een paar weken geleden hebben we met Mirjam en haar ouders kleding gegeven aan de weeskindertjes en ze een onvergetelijke dag bezorgd met mooie ballonnen. Binnenkort gaan we er tandenpoetsles geven met echte tandenborstels en tandpasta, dankzij Mirjam.
Verder is de bouw van het schooltje (nou ja, de eerste stappen) begonnen. Met trots toonden ze ons de eerste 16.000 bakstenen gemaakt door de community zelf. Ook is er dankzij onze aandacht voor dit dorp een echte waterpomp gebouwd door het district. Het dorp is zo ontzettend blij met het schone drinkwater. Ze zijn er trots op dat hun dorp nu in ontwikkeling is. Toen we er zondag voor een flitsbezoek waren, kwamen alle kindertjes en weduwes aangerend om heel blij te laten zien wat er bereikt is. Hun gezichten straalden. Dit geeft zo ontzettend veel voldoening, hier doen we het voor. En ik moest Mark (die ook chief is van Thobola) de foto’s opsturen.

Van het geld van de collecte van de bruiloft van Inge en Gert-Jan worden nu schooltafeltjes gemaakt (zie foto). Die zullen straks als mijn moeder op bezoek komt onder haar leiding samen met een vriendin van Mirjam door de kindertjes met allemaal vrolijke schilderingen versierd worden. Ook zullen we dan schoolborden maken door houten panelen met schoolbordverf te bedekken. Dit is ook weer allemaal mogelijk gemaakt door donaties van vrienden van mijn moeder. Bedankt!

Afgelopen weekenden vergaderd met een bouwkundige en Noami en Jane die het project gaan leiden samen met de docent Martin. Tekeningen zijn gemaakt, offertes opgevraagd, logo gemaakt en de registratie van de stichting is in behandeling (Mirjam en ik zitten in de commissie van toezichthouders). Een deel van het geld is bij elkaar (Euro 7000) om met de bouw te gaan starten. Maar er is meer nodig (nog 4000 euro) om dit unieke project te realiseren. Allerlei acties zijn al in gang gezet in Nederland en Malawi om geld in te zamelen. Voor Mirjam en mij is dit, naast ons werk, het doel om dit voordat wij vetrekken te realiseren. Het lijkt de goede kant op te gaan! Mijn dank is heel groot.

Mochten jullie nog mensen tegenkomen die ook willen meehelpen dit project te realiseren, dan kan een vrijwillige bijdrage worden gestort op rekeningnummer 3661.21.294 tnv A.B. van den Broeke te Rotterdam. Ik kan jullie garanderen dat het geld direct bij het project terecht komt en dat het goed besteed wordt

BEDANKT lieve mensen!!!

Liefs, Marieke